2. อย่าไปที่ที่คนน้อยอ้าว! เมื่อกี้เพิ่งบอกว่าอย่าไปที่ที่คนเยอะ พอฉันมาที่ที่คนน้อยก็ผลักไสให้ฉันไปหาที่ที่คนเยอะแทน จะเอายังไง ห๊าาา ...จริงอยู่ ที่ที่คนน้อยจะสงบสุข สบายใจ ไร้การรบกวนใดๆ จากกองทัพผู้คนเรือนแสนจนนึกไปได้ว่าเป็นงานโอท๊อปแถวๆ เมืองทองธานี แต่ที่ที่คนน้อยเหล่านี้อาจต้องแลกมาด้วยความไม่ปลอดภัย และการหลอกลวงต่างๆ นานาซึ่งเราก็ต้องระวังไว้เป็นดี โดยเฉพาะสาวๆ ไปคนเดียว หรือสองคนถ้าไปย่านที่คนน้อยแบบนี้ รังแต่จะไม่สนุกเอา เพราะมัวแต่กลัวว่าจะมีชายฉกรรจ์มายื้อยุดฉุดกระชากไปทำมิดีมิร้ายหรือเปล่าก็ไม่รู้ได้
3. วางแผนเที่ยวทั้งทีก็ต้องมีวางแผน เพราะถ้าไม่อย่างนั้นตารางการท่องเที่ยวก็จะรวนเรและไม่สามารถจัดให้ลงตัวกับช่วงเวลาว่างของเราได้ เว้นเสียแต่ว่าอยากจะกลับวันไหนก็ได้ อันนั้นก็อย่าวางแผนเลย แต่กระนั้นแล้วการวางแผนที่ดีก็ควรที่จะคิดวิเคราะห์แยกแยะ (ย่อว่า ควย.) กันอย่างดีอย่าคิดพึ่ง ททท. หรือคู่มือนำเที่ยวเด็ดขาด เพราะเวลาไปเที่ยวจริงๆหลายสิ่งที่ ททท. หรือในคู่มือบอกกับเราเอาไว้นั้น มันไม่จริงเลยด้วยซ้ำเช่น ถ้าคุณไปยังวัดนี้ คุณจะได้พบกับเจ้าอาวาสใจดีคอยให้ความรู้เรื่องจิตรกรรมฝาผนังอย่างเป็นมิตร แต่พอไปจริงๆ อ้าว หมาเห่ายังไม่พอ ไม่มีใครเฝ้าโบสถ์คอยให้คำแนะนำเรื่องศิลปกรรมอีก เจ้าอาวาสอยู่ไหน!!!
4. อย่าวางแผนเอาอีกละ มึงจะเยอะไปไหน เดี๋ยว Do อีกข้อบอก Don't จ๊ะ!!! (กูเพลีย)...ใจร่มๆ ก่อนครับท่าน ที่บอกว่าอย่าวางแผนก็หมายถึง ในการวางแผนที่ว่าไว้ในข้อสามนั้น อย่าแน่นอนจนเกินไป เช่น เช้านี้ต้องไปกินโจ๊กที่ร้านนี้เท่านั้น ร้านอื่นไม่อร่อย เที่ยงต้องไปไหว้พระวัดนี้ เค้าว่าดวงจะดีตลอดทั้งปี ส่วนตอนเย็นต้องไปเดินถนนคนเดินเส้นนี้เท่านั้น เพราะเส้นอื่นจะไม่ค่อยมีของขายและมีแต่ของกิ๊กก๊อกไม่เก๋เท่าเส้นที่จะไป ปรากฏว่าร้านโจ๊กปิดเพราะลูกบวช วัดนั้นปิดเพราะต้องบูรณะพระอุโบสถแถมตอนเย็นฝนตก ถนนคนเดินไม่ทำกิจการค้าขายกันอีก ต๊ายยยซวยแบบนี้แนะนำให้ไปสะเดาะเคราะห์ด่วน! ...นั่นแหละ เผื่อตารางการท่องเที่ยวไว้บ้าง อาจจะเว้นว่างแบบโง่ๆ เช่นจะไปที่นี่ แต่ถ้าที่นี่ปิดก็ให้รถเค้าแนะนำที่อื่นเอาละกัน (พยายามดายหน้าเอาไว้เยอะๆจะสนุกมาก พูดจริงนะ เพราะการได้เที่ยวแบบไม่เป็นไปตามคาดนี่แหละมันแสนจะสนุกและท้าทายอย่าบอกใคร :D)
5. พกแผนที่ไว้เป็นดีในเมื่อเราไม่ใช่พี่ติ๊กจากรายการเนวิเกเตอร์ที่จะบอกทางไปไหนมาไหนให้ใครล่วงรู้ได้ การมีแผนที่ติดตัวก็เป็นเรื่องดี เพราะบางที บางจังหวัดตรอกซอกซอยเยอะโยงใยยิ่งกว่าในเมืองหลวง เดินไปเดินมาอาจจะหลงทางได้ (ข้าพเจ้าเคยหลงเมืองเชียงใหม่มาแล้ว!) แต่ก็อย่าเวอร์จนเกินงามด้วยการทำเป็นพกจีพีอาร์เอส หรืออะไรทำนองนั้นแหมๆ จะเอาเป๊ะๆ จริงๆ ใช่มั้ย บอกแล้วไงว่าอย่าวางแผน!
6. อย่าพกแผนที่อีเงาะกระป๋อง ตกลงจะเอายังไง สักอย่างๆ ... ที่บอกว่าอย่าพกแผนที่ก็เพราะว่า การไปเที่ยวยังต่างบ้านต่างเมือง การทำตัวให้กลมกลืนกับคนในพื้นที่เป็นสิ่งดี การไปยืนโง่อยู่ตรงสี่แยกแล้วกางแผนที่ขนาดเอสองเป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำ เพราะนอกจากจะเสี่ยวแล้ว ยังน่าอายเป็นที่สุดในกรณีที่หลงทางหรือไม่รู้จริงๆ แผนที่ที่ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือ "ปาก"ใช่แล้ว! ถามทางเอาสิครับ ง่ายจะตายไป นอกจากจะได้คำแนะนำแบบรู้ลึกรู้ลัดจากคนในท้องถิ่นแล้ว ยังได้มีโอกาสสานสัมพันธ์เชื่อมสันติภาพกับคนในพื้นที่อีกด้วยนะเออ (อ่อ... ข้อดีอีกอย่างของการไม่กางแผนที่โชว์ความเก๋าก็คือ พวกมิจฉาชีพจะได้ไม่รู้ว่าเราเป็นนักท่องเที่ยว ซึ่งจะหลอกง่ายมาก ยิ่งพวกมอเตอร์ไซค์รับจ้างเอย รถรับจ้างเอย ชอบหลอกนักท่องเที่ยวหลงทางบ่อยๆผู้เขียนเคยเจอมาแล้ว แค่นั่งรถไปไม่เท่าไหร่ โดนไปร้อยกว่าบาทเห็ดสดมาก)
7. พกสมุดถ้าไม่อยากโชว์ความด้วยการผกแผนที่ขนาดเท่าเสื่อกระจูดแล้วล่ะก็การคัดลอกแผนที่ใส่สมุดก็เป็นสิ่งที่ดี แถมยังสามารถเขียนอะไรใส่ลงไปได้ตามชอบใจ อย่างบางทีเราเจอร้านอร่อยๆ ที่ไม่มีในคู่มือ รวมไปถึงแลนด์มาร์คแปลกๆ ที่แผนที่มันไม่บอกเราหรอก (อย่างต้นจามจุรียักษ์บ้านเก่าสมัยอาณานิคม เป็นต้น) สมุดเล่มเล็กนี้แหละ ช่วยเราได้ดีมากในยามที่สมองของเราไม่สามารถจดจำได้ทั้งหมดของทริป อย่าได้อายหากเพื่อนจะล้อว่า ว้ายๆๆๆ กระแดะจริงเชียว ไปเที่ยวแค่นี้ก็ต้องจดกรุณาตอกกลับมันไปว่า "เออ กรูเท่ห์ อย่ามาอิจฉา ชิส์"
9. กินได้ กินไปอย่ารังเกียจอาหารพื้นถิ่น ถ้าร่างกายยังรับไหว ไม่มีอาการแพ้ก็ลองเถอะอาหารบ้างอย่างหากินไม่ได้จากที่ไหน ถ้าจะยอมอดตายไม่กินก็เสียดายอยู่อย่าเอาความเคยชินจากชีวิตปกติมาใช้ในพฤติกรรมการกิน เพราะถ้าเรามัวแต่กินกระเพราะไก่ไข่ดาวทุกมื้อของการท่องเที่ยว เราก็ไม่มีทางรู้เลยว่าเมี่ยงพันผัก อาหารพื้นเมืองของอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์มันเป็นยังไงจริงมั้ย? (สำหรับคนที่แพ้อาหารทะเล แนะนำว่าอย่าฝืนกิน แต่เปิดปากคุยกับชาวบ้านตามตรงว่า มีอาหารท้องถิ่นแบบที่ไม่มีส่วนผสมของอาหารทะเลหรือไม่ ถ้าไม่มีให้เลยสักเมนูก็อย่าเสียใจไป เราเชื่อว่าชาวบ้านจะเข้าใจคุณ)
10. นอนได้ นอนไปโรงแรมหรูคืนละพันอัพ อาจไม่ได้ฟีลท้องถิ่นเท่าโรงแรมผีหลอนๆ ราคาคืนละ120 บาทขาดตัว แถมด้วยโปรโมชั่นเสาตกน้ำมันให้หลอนกันเล่นๆ (แฮร่ย์!!!)คำถามคือ ก็ชั้นมีเงิน แล้วชั้นจะนอนโรงแรมดีๆ ไม่ได้หรือไง ผู้เขียนขอตอบว่าได้สิครับ ทำไมจะไม่ได้ แต่โรงแรมหรูๆ มักอยู่ห่างจากตัวตลาด ซึ่งหมายความว่าถ้าอยากกินมื้อเช้าอร่อยๆ ก็ต้องลงทุนตื่นแต่เช้า แถมยังต้องต่อรถเข้ามาตลาดอีกต่างหาก สู้นอนโรมแรมจิ้งหรีดติดตลาด แต่ได้ยินเสียงปลุกยามเช้าของพ่อค้าแม่ขายไม่ดีกว่าเหรอ อาจจะหลอนไปหน่อย แต่ก็ได้ความท้องถิ่นแบบเต็มๆ และเป็นแบบที่ไม่มีใครเหมือนอีกด้วย....อย่างที่บอกเอาไว้ในหลายๆ ข้อ การจะเที่ยวให้สนุกได้นั้นทางที่ดีควรจะทำให้การเที่ยวทริปนั้นๆ แปลกใหม่พยายามใส่กิมมิคเล็กๆ น้อยๆ ลงไป เพื่อให้ทริปสนุกขึ้นเช่น วันนี้จะนั่งแต่รถโดยสาร วันนี้จะโบกรถอย่างเดียวหรือทริปนี้จะกินอาหารไม่ซ้ำกัน เป็นต้น สิ่งต่างๆ เหล่านี้ช่วยให้ทริปของเราสนุกขึ้นหลายกอง แถมยังน่าเอามาเล่าเอามาบอกต่อให้คนทั่วไปได้อิจฉาได้อีกหลายกรณี
สุดท้ายนี้ เที่ยวไทยให้สนุก อย่ามัวแต่วางแผน อย่ามัวแต่ดูแผนที่เงยหน้าขึ้นมาครับ แล้วปล่อยให้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้ดำเนินไปตามครรลองของมัน เราแค่เข้าไปทำความรู้จัก และเข้าไปทำความรู้สึกอย่าได้คิดแม้แต่จะคิดเข้าไปทำลายเชียว
